Van wijngaard tot wijn

Iedere oogst verschilt van die van het jaar daarvoor wat betreft de rijpheid van de druiven, de zuurgraad en het alcoholgehalte. Het is dus belangrijk het juiste moment voor het plukken uit te kiezen.

Rijpingsnetwerk voor het bepalen van de oogstdatum

Het netwerk telt vandaag de dag 450 controle percelen waarop aan de hand van een vooraf opgestelde methode twee keer per week wordt bepaald hoe zwaar, hoe zuur en hoe rijp de trossen gemiddeld zijn, hoeveel suiker ze bevatten en hoeveel grijze schimmel erop is ontstaan. De resultaten worden dezelfde dag nog elektronisch doorgegeven. Het Comité Champagne kan dan statistieken per perceel en de gemiddelde waarden van de variabelen (mogelijke graad, zuurheid enzovoort) per departement en voor iedere wijnstok publiceren .

De hoofdtechnici en de regionale correspondenten van de Association Viticole Champenoise (AVC) worden vervolgens op de hoogte gesteld van de synthese van de afgenomen monsters. Aan de hand hiervan kunnen zij tijdens de voorbereidende oogstvergadering hun wensen kenbaar maken wat betreft de begindatum van de pluk in hun gemeente.

Het uitpersen van het vruchtvlees, een doel

Champagnewijn mag alleen worden gemaakt van het vruchtvlees van de druiven : 

• de bestanddelen die noodzakelijk zijn voor de organoleptische kwaliteit en voor de bubbeltjesvorming bevinden zich in de druif zelf, in het vruchtvlees (suiker, zuur, enzovoort),
• 3/4 van de Champagnewijnen worden gemaakt van blauwe druiven. Om de lichte kleur te behouden is het absoluut noodzakelijk dat de blauwe velletjes niet meegenomen worden in het persproces.

De eigenaardigheden van dit proces verklaren waarom de druiventrossen in hun geheel en onbeschadigd geplukt moeten worden. Zij moeten immers onbeschadigd aankomen in de pers, in speciale kisten om maceratie te voorkomen.

En om het transport zo kort mogelijk te houden, staan de persen in de wijngaard zelf.

De druiven worden volledig met de hand geplukt

Het oogsten gebeurt op traditionele wijze gedaan aangezien men dezelfde eisen handhaaft als in de 18de eeuw wat betreft de zorg voor de druiven.

De oogst duurt ongeveer drie weken en houdt verband met de zeer korte optimale rijpingstijd van de druif. Bovendien zijn de verschillende Champagnewijnstokken allemaal nagenoeg op hetzelfde tijdstip rijp.

Ongeveer 120.000 plukkers zijn nodig, te weten 4 per hectare. Nagenoeg 100.000 seizoenwerkers krijgen onderdak en worden iedere dag van eten en drinken voorzien door de wijnbouwers en de Champagnehuizen. De oogstteams worden hier “hordons” genoemd.

De verschillende functies tijdens de oogst zijn :

De oogstopbrengst is gereglementeerd

• Opbrengstreglement 
  
  Het I.N.A.O. handhaafr een standaardopbrengst van 10400 kg per hectare per jaar, dat kan worden verhoogd of verlaagd naar gelang de kwaliteit en de hoeveelheid van de oogst. De hoeveelheden met benamingskwaliteit mag echter niet hoger liggen dan 15500 kg per hectare. De verklaring hiervoor is de eerste plaats in de hoge beplantingsdichtheid van de wijngaarden in de Champagnestreek: 8000 stokken per hectare. Deze dichtheid heeft een kwaliteitsoogmerk en zorgt voor een beter rijpingsproces van de druiven en dus een betere kwaliteit. Bovendien wordt de oogstopbrengst verder aangevuld door een beperking van de persopbrengst: maximaal 102 liter sap voor 160 kg fruit. De uiteindelijke opbrengst per hectare is dus 66 hectoliter.

• Individuele reserve
  
  De branche in de Champagnestreek heeft besloten een verplichte individuele voorraad (reserve) in te stellen. Alle exploitanten moeten in de jaren waarin de oogst van uitstekende kwaliteit blijkt te zijn, een voorraad aanleggen. De wijn, die wordt opgeslagen in thermo-gereguleerde kuipen, maakt het mogelijk om te voldoen aan de vraag bij bijzondere gebeurtenissen zoals de millenniumwisseling bijvoorbeeld, of om het hoofd te bieden aan een jaar met slechte oogst zoals in 2012.

Ontdek de oogst in een filmpje